تاثیر کشت مخلوط کنجد (Sesamum indicum L.) و لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) و روش‌های کنترل علف‌های هرز بر عملکرد و نسبت برابری زمین

مقالات آماده انتشار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• سارا سادات مؤذنی
• اﺑﺮاهیم اﯾﺰدی درﺑﻨﺪی
• کمال حاج محمدنیا قالی باف

گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

10.22067/ijpr.2024.87219.1086

چکیده

به­منظور بررسی کارایی برخی روش­های کنترل علف­های هرز در نظام­های تک کشتی و مخلوط کنجد و لوبیا چیتی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ای در روستای حسین آباد واقع در 12 کیلومتری شهرستان شیروان درسال زراعی 1399-1400انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبت‌های مختلف کشت مخلوط افزایشی لوبیا چیتی: کنجد (100:0 ، 100:100 ، 75:100 ، 50:100 ، 25:100 و 0:100) و روش‌های کنترل علف‌های هرز، شامل کاربرد علف‌کش تری‌فلورالین (960 گرم ماده موثره در هکتار) به صورت مخلوط با خاک دو هفته قبل از کاشت و وجین علف‌های هرز 35 و 55 روز پس از کاشت بودند. نتایج نشان داد در تمام نسبت‌های کشت مخلوط لوبیا و کنجد به ویژه نسبت 75:100، تیمارهای وجین دستی دارای نسبت برابری زمین بیشتری در مقایسه با تیمار کاربرد علفکش تری‌فلورالین بودند. بر اساس نتایج حاصل، بیشترین عملکرد دانه (16/336 گرم در متر مربع)  و زیست‌توده (68/953 گرم در متر مربع) لوبیا در کشت خالص لوبیا و استفاده از علفکش تریفلورالین به دست آمد. همچنین بیشترین عملکرد دانه (68/252 گرم در متر مربع) و زیست‌توده  (میانگین 88/860 گرم در متر مربع) کنجد مربوط به تیمار کشت خالص کنجد و استفاده از تریفلورالین بود. در تمامی تیمارهای کشت مخلوط لوبیا و کنجد، نسبت برابری زمین بیشتر از تک­کشتی‌ لوبیا و کنجد بود. بیشترین نسبت برابری زمین (80/1) مربوط به تیمار وجین دستی 55 روز پس از کاشت در نسبت کشت مخلوط  75:100 (لوبیا:کنجد) مشاهده شد. بنابراین تیمار مذکور، می‌تواند در مدیریت علف‌های هرز و همینطور افزایش عملکرد و زیست توده در نظام های کشت مخلوط لوبیا وکنجد مفید و قابل توصیه باشد.

کلیدواژه‌ها

• وجین دستی
• کشت مخلوط
• نسبت برابری زمین
• علفکش پیش کاشت

موضوعات

• زراعت

---