به‌منظور بررسی تأثیر علف کش های پیریدیت، بنتازون و ایمازتاپیر بر رشد، گره زایی و تثبیت زیستی نیتروژن در گیاه نخود، آزمایشی در سال زراعی 1389 در گلخانة تحقیقاتی دانشکدة کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای این آزمایش شامل کاربرد سه علف‌کش پیریدات، بنتازون و ایمازتاپیر در مقدارهای توصیه‌شده (به‌ترتیب 1200، 720 و 75گرم مادة مؤثره در هکتار)، دو سطح تلقیح و عدم‌تلقیح بذور نخود با باکتری ciceri Mesorhizobiom، دو سطح استریل و عدم‌استریل خاک بودند. کاشت بذور در گلدان‌هایی به قطر10سانتی‌متر انجام شد و سپس علف‌کش‌های پیریدات در زمان پس از کاشت و قبل از سبزشدن و بنتازون و ایمازتاپیر در مرحلة سومین برگ شانه‌ای به‌کار برده شدند. در40روز پس از کاربرد علف کش ها (مرحلة شروع گلدهی) شاخص‌های زیست‌تودة خشک ریشه و اندام هوایی، نسبت وزن‌خشک ریشه به اندام هوایی، تعداد گره های تثبیت نیتروژن ریشه، وزن‌خشک گره‌ها و نیتروژن کل تثبیت‌شده در گیاه، اندازه گیری شد. بر اساس نتایج، تلقیح بذور با باکتری تثبیت‌کنندة نیتروژن، تعداد و وزن‌خشک گره ریشه را به‌ترتیب 25درصد و20درصد افزایش داد. استریل‌کردن خاک به‌طور معنی داری (P
)
ارسال نظر در مورد این مقاله